Waarom is een professioneel fotograaf zo duur?

Waarom is een professioneel fotograaf zo duur? 

En wat zijn dan de verschillen met mijn tante die ook foto’s maakt? 

Al even was het aan het branden om deze post te schrijven. Deels omdat ik altijd voel alsof ik me schuldig moet voelen mijn prijs te vragen. . Anderzijds omdat er veel onwetendheid is. En ook omdat sinds het beroep niet meer beschermd is iedereen zich fotograaf kan noemen. Ongeacht talent of opleiding. En in dat bos probeer ik mijn onzekerheden te sussen en probeer ik het toch te leren mijn prijs te vragen of hem op zijn minst al te denken. 


  • Apparatuur: Zo’n professionele camera en high end lenzen. Voor het hele pakketje zit je minimum aan de 5000 maar gaat al snel richting 10000. En dan heb je nog geen degelijke back up camera en goed studio of licht materiaal. Dit zijn enkel de basics maar dan goede basics.  Gelukkig gaat dit wel even mee. Maar helaas niet oneindig. Die dure dingen gaan uiteindelijk ook stuk. En als je mee wil blijven en hoogwaardige kwaliteit wil blijven geven. Dan moet je geen 10 jaar wachten om een nieuwe te kopen. Want technologie en dus ook concurrentie gaat veel sneller dan dat.  (wat niet kan zeggen dat je niet met minder kan beginnen, want wie is er niet begonnen met tweedehands camera en een 50mm erop, maar technologie gaat zo snel tegenwoordig dat het verschil al snel te zien is. Maar uitzonderingen zijn er bv fotografen die hun technische tekortkomingen juist hun troef gemaakt hebben. Waarvoor eeuwig artistiek respect) 

  • Opleidingen: Jouw fotograaf heeft zeker geld en nog meer tijd uitgegeven aan opleidingen. Sommige van ons in het middelbaar, sommige op de hogeschool, andere via you tube, clinics en masterclasses. Maar je kent alles wat met fotografie niet zomaar. En je blijft ook niet vanzelf op de hoogte van wat er allemaal vernieuwd. Je bent nooit volleerd als fotograaf. 

  • Back ups: Elk zelf respecterend fotograaf gaat voor back ups zorgen. Meestal minstens 2 vaste en 1 in the cloud. Ik werk met een harde schijf, een externe harde schijf en een back up naar de cloud. En daar zal alles minstens 5 jaar staan. Al lukt het me emotioneel gezien nog niet de oudste te deleten) Mijn Time Machine is ook nog eens aangesloten op mijn werk computer voor het geval ik een foutje maak. De originele files van de kaart blijven ook staan tot alles gebackuped is. Ideaal zou ik ook nog eens dubbel schieten dat op elke kaart een raw File staat. Maar dat lukt me financieel nog niet. Dus zelfs met al deze backs is er nog altijd een kleine marge waar het mis kan gaan. En is er nog room for improvement. 

  • Je fotograaf trekt RAW: Je Fotograaf trekt in RAW formaat. Hierdoor heb je veel meer detail in elk beeld in vergelijking met Jpeg waar heel veel info in de camera al gecomprimeerd wordt en dus veel verloren gaat. Je kan het vergelijken met een negatief ten tijde van de donkere kamer. Die digitalen nemen veel meer plek in dan een Jpeg en moeten ook nog ontwikkeld worden. 

  • Software: Om al die beelden te verwerken heb je software nodig. Je hebt al zeker een adobe abonnement op Photoshop en Lightroom. Het back up programma met honderden GB aan data betaal je ook maandelijks. Maar ook de online galerij dienst is niet gratis meer na een paar shoots. 

  • Computer Hardware:  Om die 1000 foto’s van de trouw ineens te kunnen openen, bewerken of saven. En dit liefst zonder dat je computer crasht. Heb je een stevige computer nodig met genoeg rammetjes en een goed genoeg beeldscherm om alle perfectie en onperfectie te zien. Die beestjes hebben helaas ook een stevig prijskaartje. 

  • Zichtbaarheid en Promo: Website maken, onderhouden en updaten. Hier en daar een flyer. Hier kruipen ook wat centjes en tijd in.

  • De uren van de Fotoshoot: Dit is het stukje wat de klanten zien. Op een knopje drukken wordt er wel eens gelachen. Wat achter dat knopje zitten schuilt is. Aan staan, pure concentratie.  Kijken hoe het licht valt. Kijken in kader. Kijken in beeld. Welke instellingen op onze camera dat beeld het beste gaan vatten. Terwijl net als we het hebben die wolk een heel ander scenario bedenkt.  Kijken naar de onzekerheden die de klant probeert weg te stoppen. Bedenken hoe je die kan uit beeld brengen maar misschien toch net genoeg in beeld brengen zodat de klant een beter zelfbeeld krijgt en zelf kunnen zien hoe mooi ze zijn. De details niet vergeten. De safeshots nemen en toch ondertussen voor de echt sprekende beelden gaan. Niet wegkijken want dan kan je HET beeld van de dag gemist hebben. Dit terwijl we ontspannen en spontaan proberen over te komen om de klant verbaal en met onze rust op zijn of haar gemak proberen te stellen. Het is zelden een Lucky shot. Het is techniek en kennis die ons leiden om op de juiste plek te gaan staan en hopen dat we tijdens ons diep nadenken spontaan genoeg kunnen zijn om jouw dat spontaan te laten overbrengen. En met een klein beetje geluk lukt ons dat allemaal. 

  • De uren na de Fotoshoot: Dit geldt vooral voor reportages en huwelijken waar ik per aanwezig uur betaalt wordt. Enkel het uploaden, zien dat alles op een veilige en georganiseerde plek staat en de eerste back up starten en controleren dat die is uitgevoerd.  Daar kruipt minstens het eerste half uur in.  Dan bekijk ik voor de eerste keer de beelden om een gevoel te krijgen van wat we hebben. Tijdens die eerste keer kijken haar ik de technisch niet goede foto’s eruit. Onscherp, bewogen, ogen toe, onflaterend etc. Hoe meer je fotografeert hoe minder foto’s er hier weg kunnen. Dan doe ik mijn basis bewerking erover heen om de feel van het eindproduct te krijgen. Dan ga ik dieper Cullen. Eens ik een eerste gevoel heb gehad welke foto’s er zijn. Voor een huwelijk kunnen dat er bv 3000 zijn. Kan ik beter selecteren op geslaagde of niet geslaagde foto. En probeer ik naar 1/3 minder te gaan. Daarna probeer ik niet enkel op technische foto te kijken maar ook naar het verhaal, wat ik mooi vind, mijn eigen stijl behoud maar ook de wens van de klant probeer mee te nemen. En uiteindelijk het verhaal proberen te maken. En dan ga ik alles wat er overschiet van dichterbij bewerken. Klopt de uitsnede of kan het net iets beter? Klopt de witbalans en is er eenheid tussen al de foto’s. De huidskleuren afstemmen als 1 bv heel rood en de andere heel bleek is. Een klein masker hier en daar om het sprekender te maken. Een schaduw oplichten. Waar het echt tot zijn recht komt de ogen wat meer doen poppen zonder dat het onnatuurlijk wordt. Beauty edit laat ik achter wegen maar een dikke puist op een huwelijksdag of een lelijke wond die haal ik weg. Staat er echt een vuilbak op een te mooi en spontaan beeld. Dan zal ik die ook weghalen. Maar verder probeer ik de foto zelf zo natuurlijk mogelijk te houden. Maar wel doordacht. Voor een reportage ben ik zo algauw 1 tot 3 of meer uur per gefotografeerd uur bezig om het echt te krijgen zoals ik het wil. Dan nog eens over slapen de dag nadien toch nog eens overlopen en voelen of het klopt.  Als ik tevreden ben met het resultaat ga ik het dan uploaden in de galerij en pas ik de email aan en de factuur. En stuur ik ze en dit is bijna altijd terwijl ik overvallen wordt met onzekerheid door;-) Voor de fotoshoots gaat het sneller of dat probeer ik toch om de prijzen daar te kunnen drukken. En laat ik nu de klant kiezen uit een een gallerij met onbewerkte foto’s. En edit enkel die foto’s die de klant kiest. Al slaag ik er niet in om er niet eerst al een keer door te gaan. 

  • Belastingen en sociale lasten: Sinds fotograaf een vrij beroep is geworden en je het ook kan doen in bijberoep is er een oneerlijke strijd gekomen tussen fulltime en parttime fotografen. Als je dit fulltime wil doen moet je BTW aanrekenen en zijn de sociale lasten dubbel zo hoog. Daarom dat menig fotograaf probeert te zorgen dat ze nog 21u iets anders doen. Maar zij die fulltime gaan moeten dus veel veel meer geld vragen om hetzelfde te verdienen. 

  •  Andere kosten: Denk aan auto, eventueel een studio, attributen voor de tak van fotografie dat je doet, boekhouder…..

  • Brood op de plank: Alhoewel dit bij vele fotografen een passie is en met liefde gedaan wordt. Zie je dat er veel uren en investeringen in kruipen. En hebben fotografen en diens kinderen ook eten en een dak boven hun hoofd nodig ;-) Al ben ik zeker dat als er daar een filter voor was om dit niet nodig te hebben vele van ons er zouden voor tekenen. Want ergens is het bij fotografie een ding geworden om echt je geld te vragen die overeen komt met de tijd en investering dat je doet. Het is voor mij in ieder geval altijd al een ding geweest. En ik herken dit bij verschillende collega fotografen. De meest onzekere zijn soms ook de meest talentvolle in mijn ogen.